[ad_1]
تلسکوپ فضایی جدید به زودی درک ما را از رویدادهای سیاه، ابرنواخترها و حتی زمین با افشای اسرار زمین تغییر خواهد داد. اما نه، این دوربین همان دوربینی نیست که شما به آن فکر می کردید.
در حال حاضر تمرکز عمدتا بر روی تلسکوپ فضایی جیمز وب است. ابزار ساخته شده توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا باید در کمتر از دو هفته اعلام شود. اما تیمی از اخترشناسان روز پنجشنبه برای دیدن مشاهدات کوچک اما در حال تکامل در فضا تلاش کردند.
به گزارش نیویورک تایمز، در ساعت 09:30 دیروز به وقت ایران، ناسا از پرتاب یک کاوشگر تصویربرداری قطبی اشعه ایکس بر فراز موشک فالکون 9 اسپیس ایکس از مرکز فضایی کندی در فلوریدا خبر داد. این فضاپیما با قیمت تنها 188 میلیون دلار، در مقایسه با جیمز وب 7.9 میلیارد دلاری، یک عینک بسیار ارزان است و انتظار می رود مدل های جدیدی از نجوم را رونمایی کند.
تلسکوپ IXPE برای اولین بار تصویربرداری قطبش اشعه ایکس را در مدار انجام خواهد داد. تکنیکی که به اخترشناسان بینش کاملا جدیدی می دهد. مطابق با توماس زوربوخن، مدیر واحد ماموریت های علمی ناسا، دوربین جدید تعدادی از منحصر به فرد ترین و هیجان انگیز ترین مکان ها را به ما نشان می دهد.
دوربین جدید ناسا که تیم ماموریت آن را ایکسوپیا اعلام می کند، پس از قرار گرفتن در یک دایره در ارتفاع 547 مایلی از سطح زمین ساخته شد. این دوربین تا چند هفته آینده برای استفاده از تجهیزات تحقیقاتی و آزمایشی مورد استفاده قرار می گیرد و سپس به مدت دو سال شروع به کار می کند.
اشعه ایکس یک راه عالی برای نگاه کردن به زمین است. این الکترون‌ها از اجرام بسیار قوی ساطع می‌شوند و به ستاره‌شناسان اجازه می‌دهند تا پدیده‌های مختلفی مانند ابرنواخترها در نزدیکی سیاه‌چاله‌ها یا ستارگانی که به‌گونه‌ای منفجر می‌شوند را مطالعه کنند که طول موج‌های دیگر مانند نور مرئی قادر به انجام آن نباشند. اما از آنجایی که اشعه ایکس معمولاً توسط جو زمین جذب می شود، آنها را فقط از فضا می توان آموخت.
تاکنون انواع زیادی از تلسکوپ ها و اشعه ایکس در مدار قرار گرفته اند. نمونه های کلیدی شامل رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا و ایکس امام نیوتن آژانس فضایی اروپا است که هر دو در سال 1999 ساخته شده اند. دانشمندان با چنین فضاپیمایی فضا را یافته اند. تولد ستارگان در سحابی های نفتی مرئی و انتشار ماده تاریک. به جرم کهکشان
استفاده از تصویربرداری قطبش اشعه ایکس، اشعه ایکس را از مدل های قبلی متمایز می کند. اگر از یک جفت عینک پلاریزه استفاده کرده اید، ممکن است متوجه شده باشید که آنها از شکاف های نازکی برای جلوگیری از نور افقی استفاده می کنند. به جای مسدود کردن نور عمودی، آنها را به طرفین بچرخانید. همین قانون در مورد پلاریزاسیون اشعه ایکس نیز صدق می کند. این روش‌ها به اخترشناسان اجازه می‌دهد تا جهت ذرات پرتو ایکس را هنگام رسیدن نظارت کنند و جهت الکترون‌ها و آهن‌رباها را شناسایی کنند. با این اطلاعات، ستاره شناسان می توانند اطلاعات بیشتری از اشعه ایکس از پدیده های اخترفیزیکی استخراج کنند.
هواپیمای جدید به جای اینکه فقط با یک ابزار به اشعه ایکس نگاه کند، سه دوربین مجزا دارد. هر کدام 24 لیوان در انتهای بازو به طول تقریبی چهار متر دارند که در هفته اول عینک در جای خود باز می شوند.
وقتی پرتوهای ایکس می رسند، هر تلسکوپ در سه زاویه اندازه گیری در انتهای بازو روی آنها تمرکز می کند. هر آشکارساز حاوی یک لایه 10 میلی متری هلیوم و گازی به نام دی متیل اتر یا DME است. این لایه پلاریزاسیون اشعه ایکس به جا مانده از برخورد روغن را می گیرد.
مارتین وایسکوفیک دانشمند ارشد در مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا می گوید چندین آزمایش قبلاً قطبش اشعه ایکس را در فضا انجام داده اند. در سال 1971، Weiskopf در یک ماموریت آزمایشی با استفاده از یک موشک عمیق برای مشاهده مشاهدات قطبی اشعه ایکس کوتاه خرچنگ ها در کهکشان ما شرکت کرد. گام بعدی تلاش برای پرتاب یک طیف قطبی بالاتر به نام فضاپیمای Spectrum X در اتحاد جماهیر شوروی در سال 1990 بود که به دلیل فروپاشی کشور شکست خورد.
IXP در سایت آزمایش بال هوافضا در حال آزمایش است.
“ما مدتها منتظر ماموریت قطبی سازی بودیم. صبر وایسکوپوف و سایر محققان در سال 2017 نتیجه داد؛ زمانی که ناسا iXapi را به عنوان بخشی از یک ماموریت کوچکتر انتخاب کرد. رادیو اشعه ایکس جدید بیش از 100 هدف کیهانی را بررسی خواهد کرد. از جمله سیاهچاله ها، ابرنواخترها و ستاره های بیگانه، دو سال پس از انتشار.
یکی از اهداف تلسکوپ مشاهده چرخش نقطه سیاه بود که حدود ده برابر چرخش سه خورشید بود. قطبش اشعه ایکس می تواند اثرات همبستگی هایی را که در نزدیکی این سیاهچاله ها رخ می دهد، تشخیص دهد. در این نواحی، تصور می‌شود که فوتون‌های پرتو ایکس با حرکت در فضا-زمان، زاویه قطبش را تغییر می‌دهند، که با چرخش سیاهچاله تا حد زیادی منحنی می‌شود. آدام اینگرامیک اخترفیزیکدان از دانشگاه نیوکاسل در بریتانیا می گوید: «در ابتدا می توانستیم این تفاوت را اندازه گیری کنیم.
IX همچنین ستارگان نوترونی یا هسته های باقی مانده پس از یک ستاره پرجرم را بررسی خواهد کرد. دانشمندان علاقه خاصی به ابرنواخترها (ستاره هایی با ستارگان سریع در حال حرکت) و ستارگان مغناطیسی (ستاره های بسیار مغناطیسی) دارند.
دانشمندان امیدوارند با تمرکز بر ساختارهای مغناطیسی، ناممکن بودن قوانین فیزیک را کشف کنند. ایکسوپی می تواند یک اثر نزدیک به ستاره به نام الکترودینامیک کوانتومی را مطالعه کند. جایی که آهنرباهای قوی برای تولید سطوح بالایی از قطبش در ذرات گسیل شده اشعه ایکس مورد نیاز است.
علاوه بر این، iXapi می تواند اطلاعات بیشتری در مورد زمان پس از انفجار ستاره در اختیار ما قرار دهد. داده های هواپیما نشان می دهد که چگونه مواد تولید شده توسط ابرنواختر با ستاره اطراف آن در همان زمان که با سرعت بسیار بالا سقوط می کند، تعامل می کند.
نقش اصلی IXapi برای دو سال گذشته تنظیم شده است. اما اگر ناسا به نقش خود ادامه دهد، این فضاپیما دو سال دوام خواهد آورد. با زمان بیشتر، اخترشناسان می توانند اهداف دیگری مانند قوس *، سیاهچاله بزرگ در مرکز کهکشان راه شیری را مطالعه کنند.
در مقایسه با تلسکوپ‌های فوق‌العاده‌ای مانند جیمز وب، IXP ممکن است دستگاهی متوسط به نظر برسد. اما دوربین جدید وسعت تلاش های دانشمندان و تکنیک های جدید مورد استفاده برای کاوش در دنیای ما را نشان می دهد. ویسکوپوف گفت که قطبش اشعه ایکس یک پنجره بسته از زمین است که اکنون باز است و هنوز یک فرآیند تاری وجود دارد که باید مشخص شود.
[ad_2]
